توضیحات
عُنّاب درختچه ای است متوسط که ارتفاع آن تا ۱۰ متر نیز می رسد. عناب بومی مناطق گرمسیر بوده و برگ های کوچک سبزرنگ، بدون کرک و تخم مرغی شکل آن در زمستان می ریزد. عناب نارس سبز و لغزنده بوده و طعمی شبیه به سیب دارد که پس از رسیدن به رنگ قرمز تیره درآمده و چروک می خورد. میوه عناب که هسته ای دراز و باریک دارد در پاییز به طور کامل می رسد. مزه آن شیرین، خوراکی بوده و دارای خاصیت دارویی می‌باشد.
عُناب را «خرمای قرمز» و «خرمای چینی» نیز می‌نامند. خراسان جنوبی قطب تولید عناب کشور ایران می‌باشد. ایران دارای رتبه سوم جهانی از نظر سطح زیر کشت و تولید عناب است. بررسی سوابق تاریخی خراسان جنوبی نشان می دهد گذشتگان این مرز و بوم کاشت و مراقبت از درخت را یک ضرورت برای بقای خود دانسته و امروزه درختان کهنسال متعددی در این استان به یادگار مانده است که در میان آن ها درختان عناب با نزدیک به ۴۰۰ سال سن هم مشاهده می شوند.
در بریتانیا عناب را به صورت خشک شده یا به صورت آب نبات های طعم دار همراه با چای عصر میل می‌نمایند. در کره، چین و تایوان، شربت شیرین میوه عناب را مورد استفاده قرار می دهند. در برخی مناطق از عناب برای تهیهٔ سرکه استفاده می شود و در آفریقا از آن کیک درست می کنند. عناب کنسرو شده و چای با طعم عناب نیز در جهان استفاده می‌شود اما در ایران، پاکستان و هندوستان، عناب را بیشتر به صورت خشک شده استفاده می نمایند.
به نظر می رسد کشت عناب از 3 هزار سال پیش در سوریه و شمال آفریقا آغاز شده و سپس به جنوب آسیا و در نهایت چین گسترش یافته است.این میوه در دوره آغاز عصر مسیحیت به اروپا راه پیدا کرد و حدود سال 1837 به ایالات متحده منتقل شد.عناب از دیرباز در طب چینی به خاطر خواص ضد قارچی، ضد باکتری و ضد التهابی مورد استفاده قرار می گرفته است.تاکنون 400 گونه مختلف از گیاه عناب شناخته شده است.
طبع عناب معتدل و مرطوب است.
خواص دارویی عناب:
عناب آرامش بخش و ضد بدخلقی است و در طب سنتی چین و کره از آن به عنوان دارویی که سبب کاهش اضطراب می‌شود و تقویت کننده معده و طحال و سیستم گوارشی است استفاده می کنند. عناب خون را تصفیه و سموم را از بدن دفع می‌کند، سبب روشنی پوست شده و از بروز مشکلات قلبی جلوگیری می نماید.
عناب خونساز، ملین و دارای لعاب بسیار است و سینه را نرم می‌نماید. استفاده از مغز میوه در زخم ها و بریدگی ها سبب سرعت بخشیدن به بهبود آن ها می‌شود. عناب همچنین دندان ها را در برابر پوسیدگی مقاوم می سازد. چای عناب دارای ماده ضدسرطانی ساپونینز است. این چای باعث ترمیم بافت های آسیب دیده و تقویت عضلات می‌شود. از جوشانده برگ عناب برای تسکین گلودرد و از عصاره آن برای درمان آن استفاده می شود. به خاطر سپرده شود که عناب باعث ازدیاد ویتامین k در خون می‌شود و خون را سفت می کند. پس بهتر است کسانی که غلظت خون بالایی دارند از مصرف آن پرهیز نمایند.
ارزش غذایی عناب:
عناب خشک بهتر از عناب تازه است و طبیعت معتدل متمایل به سرد دارد. حرارت بدن را فرو می نشاند و خنک است، عناب تازه مانند میوه های دیگر مصرف می شود و اثر ملین دارد.
این میوه منبع خوبی از ویتامین C و حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای مواد معدنی است. همچنین دارای پروتئین، کربوهیدرات و مواد معدنی کلسیم، فسفر، آهن، کاروتن، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین و فلور می‌باشد. در ضمن حاوی پکتین (به عنوان کلسیم پکتات) به عنوان فیبر محلول مؤثر در کاهش چربی و قند خون است. محتوای چربی کل میوه عناب بسیار کم است. نسبت اسیدهای چرب اشباع نشده به کل چربی در میوه عناب بالا است.
مضرات عناب:
زیاده روی در خوردن عناب باعث کم شدن غرایز جنسی می‌شود.
عناب در اشخاص سرد مزاج، تولید گاز و نفخ می‌کند و این گونه افراد باید عناب را با مَویز میل نمایند.
عناب موجب ازدیاد ویتامین k می‌شود که در نتیجه آن خون غلیظ می‌شود بنابراین مصرف زیاد آن برای افرادی که دچار غلظت خون هستند، توصیه نمی‌شود.
افرادی که از نفخ بیش از حد، انگل‌های روده ای و خلط بیش از حد رنج می‌برند، بهتر است قبل از مصرف عناب با پزشک مشورت کنند.
ارزش غذایی عناب:
مواد مغذی موجود در 28 گرم عناب به شرح زیر است:
- انرژی: 22 کالری
- کربوهیدرات: 5.66 گرم
- پروتئین: 0.34 گرم
- چربی: 0.06 گرم
- کلسیم: 6 میلی گرم
- آهن: 0.13 میلی گرم
- منیزیم: 3 میلی گرم
- پتاسیم: 70 میلی گرم
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.